Platonik Ölümler – Vaveyla
Akşam oldu hüzün çöktü böğrüme
Bir merhaba yazar mısın Vaveyla Dert elinde derman oldun ağrıma İlahi bir nazar mısın Vaveyla Huzurlu bir liman bir sakin kıyı Sakın ha dokunma bozulur büyü İçine derdimi dökecek kuyu Benim için kazar mısın Vaveyla Doğunca payıma düşünce keder Çıkmazın adına denilmiş kader Bir kördüğüm etti beni derbeder Yetişip de çözer misin Vaveyla Derler ki insanmış insanın yurdu İnsanı insanın hazanı vurdu Neyleyim beynimi kemiren kurdu Bu yazgıyı bozar mısın Vaveyla İlmik ilmik sardı beni ağların Viran oldu cıvıl cıvıl bağlarım Dumanıyım sanki yüce dağların Sende benden bizar mısın Vaveyla *** |
İnsanı insanın hazani vurdu.Ne kadar derin bir mısra bu.Üzerine sayfalarca cümle kurulup yazılabilir.
Evet bir baharı bir yazı çok görüyorlar insanlar birbirlerine. Herkes birbirine o kadar yabancılaştı ki. Herseyin ve herkesin eski günleri aranır oldu maalesef.
Tebrik ediyorum. Akıcı ve manidar bir şiirdi.
Selam ve Saygılarımla...