KİBİRLİ
KİBİRLİ
Ayak yerde başı ermiş göklere Sanmış asla inmeyecek o yere İnat edip sarılınca bin şerre Hapı yutmuş yine bizim kibirli Uyarmaktan dilde tüyler bitince Yaptıkları artık cana yetince Dostluğumu üç kuruşa satınca Hapı yutmuş yine bizim kibirli İnat edip kötülerle yarıştı Bilmeyince sapla saman karıştı Vakit geldi şerefsizle tanıştı Hapı yutmuş yine bizim kibirli Saklamıştı sözde benden özünü Boğum, boğum yutuyordu sözünü Sırt çevirdi çekmeyince nazını Hapı yutmuş yine bizim kibirli Güya bana dökecekmiş içini Yazar isem yolacakmış saçını Dik durup da söyleyince suçunu Hapı yutmuş yine bizim kibirli Tövbe etmiş küsmüş mavi rengine Aklınca gölgeden çıkmış engine Düşünce bir şerefsizin dengine Hapı yutmuş yine bizim kibirli Had bilmezdi haddi aştı bin kere Yüreğimi yaktı yıktı boş yere Akıllanıp aklım gelince ser’e Hapı yutmuş yine bizim kibirli Ayaz yemiş gerçekleri var imiş Masal anlamaya ufku dar imiş Vefasızla yola çıkmak zor imiş Hapı yutmuş yine bizim kibirli O hayatı sanki oyun sanıyor Düşman gülüp dostları hep kınıyor Düştüğü denizde sular yanıyor Hapı yutmuş yine bizim kibirli Koklayınca kavun gibi kokardı Vicdanından arsızlıklar akardı Dokununca yılan gibi sokardı Hapı yutmuş yine bizim kibirli Mayaladın bende küfür tutmadı O Efkan ki dostu asla satmadı Meselemiz daha senle bitmedi Hapı yutmuş yine bizim kibirli Teni çatlak ar damarı yarılmış Benden önce nicesine sarılmış Cehennemde yeri bile ayrılmış Hapı yutmuş yine bizim kibirli Sanıyordum bende sanki bir melek Yüz verirsem sınır ihlal edecek Küfesinde günahlarla gidecek Hapı yutmuş yine bizim kibirli Efkan ÖTGÜN |