DELİ ADAMLAR

Deli adamlar; omurgalı ve dik duruşludurlar.
Dilinden geçenler yüreklerinde, yüreklerinden geçenler dillerindedir.

Yapacaklarını yapar, alacaklarını alır, ödemesi gereken diyet varsa öder, ardına bakmadan çeker giderler.

İstemediği bir şeyleri Nuh gelse yapmaz, tufan kopsa, Nuh’un gemisine dahi binmezler.

Karar verdiyse iş bitmiştir.
Ölüm pahasına bile olsa, her şeyden vazgeçerler!

Cenneti vaad etseniz dahi yollarından döndürmeye gücünüz yetmez!

Bir kadın karşısında her ne kadar haksız duruma düşse dahi, o kendisinin haklı olduğunu bilir!
Saygınlığından haklısın der geçerler.

Karun kadar zengin olayım, yatım katım, limanım olsun diye aklının ucundan bile geçirmezler!

Tek dertleri, onurlarıyla kazanıp azına tevekkül etmektir.

Şerefi haysiyeti için yurt edinirler!

Ulusları da vardır.
Vatanları da vardır.

Yerkürenin neresinde görürseniz görün, hep aynı kalıptadırlar.
Çünkü onlar deli adamlardır.

Deli dedim ya, o sert mizaçlarının altında gözyaşlarını hep içlerine akıtırlar.
Ve sevdiklerini mutsuz etmeme adına yaparlar bunu.

Tebessümlerini sevdikleriyle paylaşırlar.
Hüzünlerini, acılarını iclerine gömerler!

Mahrem bildiği şeyleri hiçbir mekânda ve de hiçbir kimsenin karşısında uluorta göz önüne sermez,ler.
Bunu ayıp bilirler erdemleri gereği bir kendileri bilir, bir de Allah.

Sevdiğini herkesin gözüne sokarcasına aleniyete dökmezler.
Ahlakı gereği, kültürü gereği mahremi bilirler.
O mahreme halel geldiğinde ise, dövüşmeyi bir şeref bilirler.
Sever, sever yine deli gibi severler.

Dövüşmesi gerektiğinde de deli gibi dövüşürler.
Çünkü onlar deli adamlardır.

Özü sözü, içi dışı birdir.
Sevgileri de nefretleri de saklı değil!..

Deli adamlar sevdi mi, delicesine severler.

Efkan ÖTGÜN