Sen de seversin dedi şair
Leblebi tozuna bulanmış çocukluğunu..
Ağız yüz sarı bir toz
Bulamacında
Biraz şeker mi katmalı içine
tuzu zaten
Dökülmüşken gözlerine..


Hadi anlat
Siyah beyaz bir masalın içinden nasıl geçtiğini,
Bulut henüz hep beyaz çizilirdi,
güneşte diken
Yağmurlar Arap kızı eşliğinde raks ederken
Çamur sularında..
Oynaşan yıldızların ıslak aksi kiremitlerde ..
Ay ışığı
Kapının önüne düştüğünde
Nöbetçi kedilere nispet
sevişirdi kiraz ağacının dallarıyla
Gizlice..

Zaman mı önümüzden geçip giden s(y)orumsuz
Yoksa
Kimin dudağına acı bir öpüş gibi dokunuyor
Geride kalanlardan bir şarkıda, düşlerden
Nağmeler …

Aksam yorgunluğunda
Ağırlasan göz kapaklarıma bir sancı girdi
silueti tanıdık
Gölgesi üzerinde ceketinin rengi sabit bir ölü düş..
Mavilerim…
Göğsüme taktığım özlem rozetinde saklı çocukluğum
İçimdeki kadın sürgünlerde



Ah be şair
Leblebi tozu kaçtı yine genzime,
nefessizim şimdi
Kayboldum çocukluğumun arka sokaklarında
Kırık kalem düşlerinin haritasında bir yığın anı
beklemelerdeyken
Bu şiir,
şimdi hiç mi hiç yazılmadı boşuna
bir kapıya asıp gözlemeliyim
kadın kimliğimde çocuk kalan düşlerim var ya

söyle hadi bana,
Şimdi ben,
Ben hangi bilmecede eski bir g/eceyim...

YILDIZ