Ah Rosanne

kuyudan çıkardığın suların berraklığında
görmedin kaç yılan yıkandı o kuyuda...
sen aklının tınn sesine uydun
kalbinde büyüttüğün
en mavi kuşlar da gitti kendi yoluna...

Ah Rosanne
aynalara çıplak bakan gözlerin cesurdu
tenin ak, dudakların aşka susuz, mahsundu
kaç defa zaman dursun diye dualara sığındın
saatler yalandı, uykular kaçak
bedenin yorgun...

Ah Rosanne
her bir yanın üşür senin yaz ortasında
iklimlere aldanmazsın yağmurla sevişirken rüzgarlar
yaktığın her ateşte, kül olacak kabuslar
gelir, bekler kapında
alevini bağışla, bir kıvılcım at, bırak yansınlar..

Ah Rosanne
Duydum ki bir çölde seni vaha sanmışlar
hâyal misin gerçek mi diye bedeviye sormuşlar
garip bir masala adını da koymuşlar
seni sayıklarken açmış gözünü
bu devranda, yedi uyuyanlar...

Ah Rosanne
senin şehrinde ayaz olurmuş kışlar
buz tutarmış caddelerin gölgesizliği
ve de her dem griye çalan gökyüzünden
kayar düşermiş geceleri bazen yıldızlar,
serseridir ay, bakıp durma perdelerin ardında...

Ah Rosanne
sür sürüştür en kırmızı boyanı dudaklarına
kirpiklerin gece siyahından karanlık olsun
sabahlar güneşini beklerken
kavruk bir rüyanın siddetinde inler nefesin
bir dünya birikmiş içinde nefretinin, aldırma...

Ah Rosanne
uslanmaz yüreğinin içinde bir müebbet var senin
ruhuna zincirlenmiş bir deli kısrak, çırpın dur
kimseler bilmedi, bilmesin
sana bağışlanan keder artığı tüm gülümsemelerin
sen oldugunu bedelini ömrünce ödeyenin....





YILDIZ