İstanbul seni saran gül ordusu içinde
Ne büyük rütbeydi bir köle olmak bile
Kim bilir ne kadar huzurluydu genç Fatih
Ne mübarek ne kutlu bir askerdi o Salih
Sana sevdalanmakta haklıymış şairlerin
Sen kalplere huzursun, mutluluksun, neşesin
Artık karanlık çağları kapattık fethinle
Sonsuza dek bizim ol, mukaddes nurlu belde
Gece sende güzeldir, gündüz sende bir başka
Ay ışığı, yıldızlar, hayrandır toprağına
Ürpertirken ruhumuzu Dâvûd-i ezan sesi
Bizimle secdeye gider, fethin aziz şehitleri
Ey! İstanbul yaşamak, sende huzur bulmaktır
Seni sevmek bir sevda, seni sevmek bir aşktır
Sır dolu güzellikleri bağrında saklayansın
Enbiyalar, evliyalar, şühedalar durağısın
Topkapı, Sultan Ahmet, Ayasofya, saraylar
Hakikate açılan o muhteşem kapılar
Kararan kalplere ışıktır Eyüp Sultan
Duamız seninledir, ey kabr-i gülistan
Gönlümüzde bir huzur, bir neşe olsun diye
Yürüyoruz Çamlıca’da, Emirgan’da, Bebek’te
Eminönü nağmelerle bir rüya oluyor
Ay ışığı ve mehtap sende tutku oluyor
Topkapı’da kılıçlar, kargılar, naralarla
Fatih beyazlar içinde duruyor karşımızda
Çekiyor surlara sancağı Ulubatlı
Yıkılıyor Bizans’ın kibirli saltanatı
Seni övmek biliyorum haddimize değildir
Kelimeler yetersiz, kalemler çaresizdir
Yaradan’ın kudretine en güzel delil sensin
Sanki cennet bahçeleri içinde bir bahçesin
Sana aziz bir tepeden seslenen şairin
Hâlâ kalbinde yaşayan vefalı sevgilisin
Bırak da çağlasın sende duygularımız
Şenlensin evlerimiz, yollarımız, yuvamız
Yasını tutmasın ölümlü hiçbir fâni
Seyretsin insanlık destansı çehreni
Asya’nın Avrupa’ya uzattığı dost eli ol
Barışın, kardeşliğin, hoşgörünün şehri ol
Ne mutlu ki bizlere seninle yaşıyoruz
Ne mutlu sonsuzluğa sende kavuşuyoruz.

Mehmet Nurettin Üstün