Yağmur
1
Bu gece geleceğim o ıslak koynuna Ruhumu damla damla erit taş sokaklarda Yalnızlık krizlerim üşüme nöbetlerim Yağmur seni her güneşli günde bile özlerim Boşalsın bu şehir kimse bizi görmesin Yılanlar pusudaysa gözyaşımı sezmesin Ey! Yağmur, ey! Aşkın, hayatın içeceği Niçin bana söylemedin bu korkulu gerçeği Masalların efsunlu düşlerini yitirdim Bu karanlık sokaklarda çilemi takipteyim Sevdalarım, ümitlerim, aşklarım hep sanadır Bilirim her damlanda bir merhamet saklıdır Bir uyku ver gözlerime korkularımdan uzak Aşkların devri bitti sevgiler bile tuzak Sen olmasan bu kayalar erir miydi göğsümde Gelir miydim korkusuzca bu devlerin cengine Sevdaları seninle içiyorken bu toprak Bir yük olurdu sırtımda sensizliğe alışmak Yalnız sana anlattım en mahrem sırlarımı Ateşle kanla yazdı kalem mısralarımı Şimdi de sen anlat bana bütün sırlarını Dokundur dudaklarıma, tuzlu dudaklarını |