Uzaklardan sana
Ne tuhaf
bir yanım acemice yazılan satır aralarında bir yanım kıtanın ucu Sintra’da kaldı yağmurluydu gün dünü çoktan devirmişti gün Emevi’den kalma hilal nakışlarla bezeli kaldırımlar ve salyangozu andıran evler adımlarımın ucu ıslak yürüyorum; Belem’de istilacı bir gitaristin dilinden bakınca Anadolu’ma kınalı bir kuzuyu andırıyor sakin duru ve ebedi mavi mütercimin bile adını bilmediği okyanus balıkları dizilmiş sıra sıra mahzende bozulmuş avam şarap köpüğü olmuşum Fado’da arıyorum “suda balık yan gider’i” tuhaf çok tuhaf adı gezme de olsa ya da ne halt sağım solum sobe ıslandım tepeden sevindim gün devrildi sanaymış bütün öyküdaşlığım bastığın toprağa… *Sintra: Avrupa kıtasının en uç noktası,Portekiz’de şehir adı *Belem:Portekiz’de şehir *Fado:Portekiz halk şarkıları |
Ruhun bedeni bırakıp yolculuğa yelken açması gibi geldi, iyi de geldi
o iki uç noktada ne çok şey sorgulatı kalemde kelamda
Güzeldi efendim saygımla