Taş Kâğıt Makas
her gün
kendi ölümüme koşaradım yürüyorken insan -ki bunu kendi yüzünde dahi görüyordu su’ya sebep kavgalara tutuştu taşı sardı kâğıdı kesti makası kırdı yetmedi -cinayet işledi "orası senin burası benim" "sen biliyor musun ben kimim" bağdaş kurdum oturdum kendi karşıma sordum "neyi paylaşamıyoruz biz" kör kuyuları topal buzağayı Kardak Kayalıkları’nı! vs.. koskoca şair "Afrika dahil" diye severken petrol borularının geçtiği yerde suyu bulamayan çocuklar açlığı bölüşebiliyorken biz neyi paylaşamıyoruz.. "makas açıldı" biz fakiri değil -zengini doyuramıyoruz |
.......başka söze ne hacet
tebrikler....
sevgiyle hep