Hadi Uç
"hadi uç"
kanadı kırık bir kuş değilsin ki.. şu kavanoz dipli dünya tüm içindekileriyle beraber hepsi yoluna dursa n’olur /yedi iklim dört mevsim -sensin "hadi uç" her gün bin yıllık uykudan aynı rüyaya uyanan çocuk bak gördün mü hala nasıl da çırpınıyor balık /sudan çıktığı vakit "hadi uç" kulak ver bu sese bir günün ertesi kadar uzak bir somun kokusu kadar taze hep yalancı baharlar.. aldanma -aldanır ona o gözlerle bakanlar ben seni- /papatya fallarıyla sevmedim ki.. biz seninle- bir çilek bitkisinin o bembeyaz açan yaprağında gökkuşağının yeşilinde mor bir bulutun altında sırılsıklam olana dek -öylesine /ıslanabilirdik biz seninle- belki bir çay bahçesinde konusu herkes ve herşeyden -başka bir mesele üzerine bir gün aşk bir gün memleket derdinde bir gün Somali’de bir gün Gazze’de biz seninle- Karun’un henüz yaratılmadığı yepyeni bir ülke kurabilirdik |
Dünü unut, bugün sarılıp hayallerine uç uçabildiğince göğe maviliklere…
kuşların gözleri ışıldasın