Kırk Yamalı Özlem
Akşamın zülüflerine gergef gergef
Özlemin nakışlarını işliyor Hüzünlü gözlerim.. Bir damla... Okyanus kadar tuzlu Kar tanesi kadar ıslak ,serin Çeyizim, yıldızlar kadar eski, Bir bayram sabahı kadar hevesli Görülmeye Annemin kınalı elleri ve kokusu üzerinde Bu gece, Yanlış bohçayı açmış gibiyim Aynı hevesle Ah benim Kırk yamalı özlemim Kedere meftun özlemim Sandığımdan dağıtıp dağıtıp Kendi ellerimle derdiğim Naftalin kokulu özlemim... Bir damla, . Tuzlu ve serin Süzülürken şakağıma. Bana, hasreti astıran yokluk, Son dördün gibi duruyor gökyüzünde Gece kadar karanlık ve kadife bir hüsran .. Dantel gibi ortasındayım gecenin ,hasretin ve Kasımın |