/darağacında astım/
dağarcığımda sana tüm biriktirdiklerimi
otuz kelime bir adamım şimdi
sokağındaki ıhlamur ağacını
saksıdaki hanımelini
hatta mezarında açan begonvili

ince bir sicimle tutunuyorum hayata
bir ucu diğer ucuna Bağdat
elimde merhalesiz bir meşale
her karanlığa aşinayım

bu yol beni bir yere götürmez biliyorum
ben
o yolculuğu seviyorum

bir salıncak kurulu zihnimin orta yerinde
denizin üzerinde küçük bir kız çocuğu
"daha hızlı -daha hızlı -daha.."
pul pul yıldızlar dökülüyor ellerine
salındıkça çoğalıyor gökyüzü
küme takım yıldızlardan
yedi kandilli süreyyaya kadar
ateşböcekleri süslüyor geceyi
ışıl ışıl yakamozların üzerine
iki pervane raks ediyor

sonra bir fırtına tutuyor bizi
kainat tüm içindekileriyle beraber
gözümün önünde d’evriliyor
kendi gölgemden ayrılıyorum
sen artık yoksun biliyorum


ben
o kız çocuğunu büyütüyorum......


imgeler güzel.
eyvallah....

şiir finale doğru iç acıtan bir hüzne koşuyor ki...

o hüzün yakıyor herkesi...


tebrikler...

sevgiyle hep

Güzel şiir tebrik eder başarılarının devamını dilerim saygılarımla