KÖY ÇOCUKLARI
Biz köy çocuklarıyız
Toz yutmuşluğumuzda var Halay çekmişliğimizde Mas mavi gökyüzü Gürül gürül sular Yem yeşil kırlar Allah şahit ki Hepsini görmüşlüğümüz Hepsinde gezmişliğimiz var. Köy çocuklarıyız Yağmuruyla ıslanmışlığımız, Güneşiyle kararmışlığımız var. Her mevsime aşina tenimiz Yaz, kış, bahar Hepsinde üşümüşlüğümüz Hepsinde yanmışlığımız var Bölük bölük sürülen topraklarımız İçi sır dolu tohumlarımız var. Emeğimiz , Terimiz, Göğe doğru başaklarımız; Ve üzerimizde sıra sıra bulutlar; Yağmuruna ıslanmışlığımız Dolusuna tutulmuşluğumuz var Köy çocuklarıyız biz Yüzümüzün altında çileli bir yüz Gözlerimizin ardından gözlerimiz bakar. Her umudu tatmışlığımız, Eli boş kalmışlığımız var. O parlak ışıklar, Beton kaldırımlı sokaklar; Ne kadar çağırırsa çağırsın bizi Bırakıp gidemeyiz. Bize mabet, Bize mezar bu topraklar Dağlarında gülmüşlüğümüz Ağlamışlığımız var. Bu gece, Bu ay, Bu yıldızlar, Vazgeçemeyiz yar Kehkeşanlarından geçmişliğimiz var. Aydın YÜKSEL-Ankara 26.10.2014-Pazar-16.00 |
emekleriniz var olsun ; şiir yazan yüreğinizde ...