GİDESİ GELİR İNSANIN
Bir sabah açarsın pencereni
Kokuları gelir kırların, Çiçekleri geçer önünden Mavi, mor, kırmızı Çocukluğun dolar içine Bir uçtan bir uca leyli. Yüzü güler dünyanın Takılıp kuşların kanadına, Uçup gidesi gelir insanın. Bir gün bir siyah ağıt açar kapını Umudun tükendiği yerden vurur keder Bir dünya kalır sana anlamsız Birde cehennemden beter yalnızlık. Sahipsiz bir kurşun gibi saplanır yüreğine acı Akar, akar, akar ya kanın İşte o an Göçüp gidesi gelir insanın. Bazen derin derin kanarsın Bir el düşer senden, Bir dal kırılır Bütün ışıkları söner içindeki dünyanın Ve o dipsiz karanlığın altından Çıkıp gidesi gelir insanın. Hani bazen üşürsün Üşür kömür karası gözlerin Ve buz tutar ya her yanın Hiçbir şey söylemeden Çekip gidesi gelir insanın. Bir gün bir el büyür içinde Sallanır belli belirsiz Gücün yetmez kal demeye Ağlarsın siyah bahçelerinde dünyanın Yaşının aktığı yere beyaz bir gül Dikip gidesi gelir insanın. Aydın YÜKSEL-ANKARA 16.05.2016-Pazartesi-07.30 |
"Bu da gelir buda geçer" dedirten bir şiir..
Tebrikler...