AY DÜŞER DENİZE(Selma Pekşen)Yine sen(siz)liğe mahkûm saatlerdeyim Tek kurşunluk aslında nefesim Yâdımda bir hafiflik ki kendime yâd Ağır geliyor ruhuma, gerçeğimde kirlenmekteyim Bir yalnızlık türküsü dilimde Belki ağıt tufanı eser dizelerde Bilinmezdeyim Bilmediğim yoksa kendim mi ne? Kızsan da haklıyım sancısı çöker gecelerin Vurgun yer her türkü dillendikçe gönlümde Azı dişimde ağrı kadar dayanırım yokluğuna Sonra bir avaz kopar sanırım damağımda Tükenirim… Ya da bir gece başlar siyaha tutsak Sadece kara bakar, yüreğim kadar gözlerim Her gecemde yorgunluğu sıyrılır bulutların Ve ayça düşer denize, söner mi bilmem Ayça diyorum usta! Ne zaman başlasa ufkumun muhabbeti Gözlerimin önüne serer tümüyle kendini Güneşte doğar mı usta Kendinden korkan sabahlarda Oysa Ne kadar güneş belledim seni Ay söndürür mü güneşi? Şimdi Bütün sevmelerimle kol kolayım Bir halka ki kollarımda halay başı yalnızlığım Ağır geliyor usta. Nedense çekemez olmuş dünya Bütün sevmelerimle ağırım ya! Bak yine dipteyim. Taşıyamaz beni tek yürekte iki sevda… SELMA PEKŞEN |
engin yılmaz tarafından 10/31/2008 7:33:44 PM zamanında düzenlenmiştir.