GECEYE DAR AĞACI(Selma Pekşen)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen kızıl güneş düşer üstümüze
Tek damla şebnemdir ferahlık. Sevgili dostum can arkadaşım Hikmet Toprakçı ile hayal üstüne bir söyleşi... Katkılarından ve dostluğundan ötürü teşekkürlerimle. Kaç zamandır dolmak bilmeyen sol yanımın eksikliği Ahh kirpiklerim hasret birbirine kavuşmayan gecelerde Beklemede Ya gel derken gidişine yavan düşen yalnızlığım Ya acı her an kapımı çalar diye ağıtsal türkülere sus oluşum Bir anlamaz sahipsizlik tutar elimden her göç vakti Bir serseri kurşun düşer alnıma tıpkı yazı gibi Ölüm mü can Varsın adı kuytu soğuklukla anılsın Kim derdi ki derbeder bir toprak sarmalar bedenimi Sen gibi Dök içindeki zehiri Gece ağulansın Belki biterde kurtuluruz Belki kuruturuz geceyi Her şafağın doğum sancısını çektim ufuk çizgisinde Ya da gece bizi bitirir biz kurtuluruz Geceler çok zaman üstüme örtülmüş şal gibi Geceler esir tenime, tenim değerken kor dikenlere Efsun gözleriyle ay düşerken her seferinde üstüme Ve ben ağlarım kendi çığlığım büyür sesimde Duyan ben Duyulmazlığımla sabahlayan kadarım Gecenin sessizliğinde duyulmazsam ne zaman duyulurum Gündüz yaratılış gayesinden bir haber yaşayanlar mı duyacak Gece bir sahne Oyuncuda sen Seyircide sen İster dram oyna ister komedi Alkışlayan sen alkışlanan da sen Geceye meze olmak bu Her sahnede senaryosu alnımdan dökülen Gece yudumladığı şarabın farkında mı ki meze arasın keşmekeş ruhuna Yıldızlar korkmuyor bile bak oynuyor her yanında Benim onlara küsülü olduğumun farkında olmadan Korkmasınlar zaten Ne karanlık yorar küçük parlaklığını Ne ay gölgeler zayıf kalan yanını Tıpkı ben Kendini güneş bilenden korkmadan Yürüdüm çok kez üstüne yanmak pahasına bir nefeste Ve nefes kesildi ateşin serseriliğinde Pervane diyorum can Ateşe bile bile sevdalı değil mi ki Ölüm bile olsa sevgiliden gelen Salıvermez mi kendini nazlı kızılın koynuna Yanıp kül olma pahasına Haklısın Hemde yerden gök yüzüne kadar Hak Hak yazanındır yazılandan ötürü Bana gök kalsın tüm gecesiyle Ancak karanlık örter ruhumu Var hükmü de sen ver Gecenin savcısı da sen Hakimi de sen Katibi de sen Bu gecenin şairide sen Kalem eline yakışıyor Hüküm o kalemin kırıldığı yerdir Ve şair asılır dizelerine... SELMA PEKŞEN |
Kendini güneş bilenden korkmadan
Yürüdüm çok kez üstüne yanmak pahasına bir nefeste
Ve nefes kesildi ateşin serseriliğinde
Pervane diyorum can
Ateşe bile bile sevdalı değil mi ki
Ölüm bile olsa sevgiliden gelen
Salıvermez mi kendini nazlı kızılın koynuna
...........................................................GÜZEL SEVDİM EN ÇOK BU BÖLÜMÜ.SAYGILAR.TEBRİKLER.