BİR O KALDIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Neye tutunmaya çalışırsak çalışalım, bir yerinden koparak savrulup gidiyoruz. Dsotluğa, bomboş güvene, dinlenenelim şu yarınlar için ve dahası hatta umudu umut etmek de vermiyor çare. Bir tek o kaldı kanımca, "öalışmak". Ne dersiniz?
En samimi duygularla çıktığımız yollarda Bir yankı uyandırmak ve doldurmak için Tesiriyle ivme dolsun şu ruhu, neler denedik Kah uçtuk zirvelerine müşkülün, aldırmadık Yeri geldi hazırlar üzerinden deldik kotayı Aldandık çok ama aldatan olmadık asla Hangi konu başlığını sayalım bilmem Bir esenlik rüzgârının bahtiyarlığıyla tanışamadık. Ve bir yolu olmalıydı dedik bu fanide bunun Çok mu az mı bilinmez bir ömrün vaadi var Bunca yıl güldürmeyen sayısız seçenek Kırpıp kırpıp savurduk melteminde sabahın Bu oyun çok mu uzadı yoksa zan mı böyledir Eleye gelindi nihayet gerçekliğin düzüne Ömre değen en kıymetli şeyin ne olduğu Bizi oncadır içimizde de taşıyanımızmış meğer Elden, ayaktan, zihinden, duygudan beslenen Bir o imiş bir o, gerisi yalan, kandırmacaymış Çalışmakmış bu, yorulup düşercesine hem de. Ne gam kalıyor onunla ne bitiyor ümit Birikimi çok olmasa da artarak deviniyor O büyüyor ya biz daha bir devleşiyor Sapasağlam da basıyoruz zemine, Bir keyfiyet veriyor molalarla demlenen Yorgunluk zannettiğimiz emek dolu uğraşılar Ve akarken ter alından, bitiyor efsunlu dünler. Çalışmaya sarılanlarla yeşeriyor gün, Ona inanan ve yaslananlarındır yarınlar Bırakın küsenleri, sırt çevirenleri bırakın Bir kitabın samimiyetindeki dostluk Bir fidanın her emeğe bonkörce meyveye duruşu İnsana her yönden derinlik katmıyor mu? Dünlerden ta bu güne, o çalışmak arzusu. Oğuzhan KÜLTE |
Selamlar ve saygılar.