Fırtınanın KollarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir, Lento Derginin Eylül sayısında yayınlanmıştır.
Kudurmuş fırtınanın şarkısı
Yeşil saçlı ormanı tıraş eder Ve yosunlu kayalıkları öper Durmaksızın. Ardından dağları bebek mavisi bir sis kaplar Korlaşan ve korsanlaşan akşamlarda Şiir mısralarına dizilmiş fosil imgelerin Şaşkın bakışları arasında Rüzgâr tribünlerinin öfkeli sesi duyulur, Beyaz papatyaların üstüne kıvrılan Çekirgelerin ninnilerine eşlik eden Çam sakızının keskin kokusu Sustalı gibi saplanır Ödünç sevinçlerin tam ortasına, Al yanaklarından öpmek istediğin Cilveli kanlıca mantarları ile altları dolu İhtiyar çam ağaçlarından yayılan Yolunu çevirir fırtına Kollarını açarak, Yolunu çevirir Rüzgâr tribünleri, orman ve çekirgeler, Az bir yağmurda taşan dere. Tekrar eder Ağaçkakan gibi başına vura vura, Gitme burada kal diye Şehir denilen çöplüğe Seğmenoğlu |
Kutlarım Üstadım
Sağlıcakla esen kalınız
Selam ve saygılarımla.