MİSKİN
Gözlerinden kan yaş akar
Mahcup Sima ile bakar İnsanlara olmuş sakar Aşk oduna yanar miskin Haline tavrına, gülüp geçerler Bakışlarla ona ,nefret saçarlar Sanki öcügörmüş ! gibi kaçarlar Zararlı bir yaratık, tanındı miskin Ne derdini soan var ,nede halini ikimse uzatmıyor, şefkat elini Kaybetmiş zavallı , evin yolunu Meçhul bir vadiye yöneldi miskin. Ekmeğini bulup , çöp bidonundan Çekingen tavırla sivişir ordan Kedi köpek. Haylaşıyor ardından Dört ayaklı bile ! Düşman miskine Sokaklar fitne i arza dönünce Miskin bunalmıştır iyiden iyice Gizlenir herkesten gündüz ve gece Aydınlık günleri bekiliyor miskin Ne bir sığınak var !ne tutan eli Dağlıdır yüreği !üzgündür hali Zalimin zulmüne ,ugradı yolu Hain derbesini yedi bu miskin El avuç açamaz ! kul olan Kula Girişemez miskin bu süfli yola Her yanını sarmış gazâ ve belâ Sabırla karşılık veriyor miskin |