Mevt
mevt
birden saat durdu elektrikler kesildi beklemiyordum hüzün veznesine vaktinden önce ödenmişti hayatımızın bedeli yoksun kar suyunda erimiş dar ve çok uzun takvim yokuşlarını yoran ayaklarım kısa şubatın on üçünde durdu kaç sene var ayın on dördüne?! korkuyorum suretin siliniyor gözlerimden avaz avaz sustum hak edilmemiş günü yaşıyorum hırpalanmış delikanlılık güneş tutulması ıslığım allegretto rakıyı çay bardağında içip mukavemet kazansam! gecenin ağırlığını hala taşıyan taze sabah havası sevgililer günün kutlu olsun sevgilim şakağımda asılı kalmış mevt damar Orhan özgül |