Gururlu Gemiler
sol yanım kanıyor anne
bak inceden inceye akıyor yaşlarım söylesene anne sen anlatabildinmi derdini şehirlere, yoksa; şehirlerinde tutsakmı dilin zaman ne çabuk geçti değilmi anne daha dün çığlıklarınla atarken rahminden şimdi ağıtlarınla gömüyorsun beni. sil gözyaşlarını annem dindir içinde ki ağıtlarını bak ben ağlıyor muyum anne görmüyor musun bakışlarımı düşürmeden gözlerimi dimdik nasıl karşılıyoruz dar ağaçlarını sus anne! ağlamaktan onuru bozulmasın bakışlarının beni doğururken nasıl böbürlendiysen ölürkende öle böbürlenmelisin haybiye yaşayan bir oğlun olmadığı için her gün denizlere bırakacağın gururlu gemilerin olduğu için böbürlenmelisin... |