Çiftçi ( 17 )
-17-
efe! bak hinci; n(ih)ayeti can alıcı nokdaya geldik mi “-Türkler Anadolu’ya ne zaman geldi?” hep bir ağızdan, ordan burdan hem de en coşkulu, bazıları en yüksek sesle sanısın miti(n)k okuyoru nutuk atıyoru seninki kürsüde “26 Ağustos 1071 Cuma günü” “-nasıl?” gene neredeyse herkeş “romen diyojen komutasındaki Türklerin saf değiştirmesi ile” el kaldırdım “romen diyojen komutasında Türkler varsa Türkler 1071 den çok taha önceleri Anadoluya girmiş olmuyorlar mı?” ? ellee(h) köy hocasının bilmediği yerden en se(v)medi hususdan mesela “gader”den sormuşun gibi metdiş efendi o gocaman avurtlarını o gocaman ellerine aldı buruşduu, yamıldı buu iresmen çökdü, sanısın öte dünnaya ğöşdü nem-ne-hal aldı ö(ğ)retmene bakdı sonura dışarılara sonura öte camdan da öteki taraflara köy ıp-ıssız ne kedi köpek ne vizviz, ne vız vız . elleri ponturunun asgısındaydı ho yanna adımladı olmadı bu yanna adımladı olmadı sağ işaret parmağı sağ şakağında sarkdı avurtları ben ayakta höyle sınıfda çıt çıkmayoru emme ö(ğ)retmen dahil herkeş içinden bana söğüyoru ne ğözel herkeş coşgulu ö(ğ)retmen gayatla memnunudu ne vardı tarihin seyrini değişdirmeye eşşeglik bende epili bi! ğeşdi ö(ğ)retmenimiz bana gızgılı başını salladı (sorcan sana bunun hesabını) der gibi gözlerini belerti benim dizlerim yengatdan titiredi bi taha titiredi zangır zangır vallahi billahi . öretmen gayatla mahçıp oldu “bu çocu(ğu)n böyle ferdi olmadık çıkışları oluyor hocam” dedi. (hımm bu adam hocaymış demek biz cami imamına hoca derdik) ee; pekii “ferdi” ne demek garışdırmayan ortalığı hinci benim adım ferdi değil ki “öğretmeni .. çocuk haklı” .. “aferin delikanlı” . sorduklarını bildiğim için olsa gerek; adam benimle epi(y)li ilgilendi “-aferin delikanlı adın ne senin bakıyim” “-kimin benim mi” dedim adam başını salladı “………..” çıta ğibi der(h)al esas duruşa ğeşdim hatırlayon da esgerde file öyle duruş gösderdemedim dünden eser yok.. gayatla ırahat hatda ıp-ırahat “-İbrahiiiim!” iyi ki belletmiş, her bii şeyleri öretmiş ö(ğ)retmence(ği)zim (elhamdürüllah şükür) ne sorarsa sorsun bobam evelallah” çatır çatır annacını veriyon “evet-hayır, buyur” “Yıldırım” “çivtçi”yi filen de hep biliyon maşşallah-subanallah! kendime hayranım hayran oldum kendi kendime vallahi . “haklıyım tabi” kırk bin kerre maşşallah . “-soyadın” “-kimin benim mi” “………..” metdiş gene başını salladı “-Çelik” .. “-peki kaç yaşındasın İbrahim” “-kim ben mi” “………..” adam gene, “hı hım” dedi “-dokuz” dedim içimden hesapladım bu sefte, ana yaşımı dedim “on” . |