Yığınlar
Bu yığınlar arasında kaybolmuş bir ruh gibi hissediyorum kendimi. Her bir insan, başka bir hikaye, başka bir acı taşıyor; ama kimse birbirini duymuyor. Korkularımız, hayallerimiz, hepsi birbirine karışmış. İçimdeki bu boşluk, dışarıdaki kalabalığın gürültüsüyle daha da derinleşiyor. Anlamsız bir savaşın ortasında, kimliğimi bulmaya çalışıyorum. Nereye ait olduğumu, neye inandığımı sorgularken, haykırışlarım saygıdan uzak kalıyor. Belki de bu, insan olmanın en derin çelişkisi; hem var olmak hem de kaybolmak...
|