Hayal dünyam
Bakma, işte bıkkınlık geldi her şeyden. Kahve bile tat vermiyor artık. Sis çökmüş, dağ kokusu özlerim. Bu kapital şehirde boğulur, giderim. Sesizlik içinde yavaş yavaş ölürüm. Sen bile farkında değilsin, ölüyorum. Heyhat, hayır yok. İşte anlaman için vakit yok...
Gözlerim camdan sokaklara kayar. Rüzgarın serin dokunuşu yüzümde. Yalnızlık içimde bir yara gibi kanar. Geceye karışan ayazda üşürüm. Yıldızlar sessizce fısıldar, anlatır. Geceyi dinlerim, içime işlerim. Uykusuz gecelerin yorgunluğu beni sarar. Hayalimdeki dünya ile gerçek arasında kaybolurum... |