BEN ÖLDÜM!
Papatyam!
Masmavi gökyüzünde bembeyaz bulutlar dolaşmakta Sapsarı bir güneş göz kırpıyor başlayan güne Sana, hayata dair rengârenk hayallerim vardı oysa Ama hepsi kapkara oldu sen gidince Artık gökyüzünü, bulutları ve güneşi En önemlisi de seni bir daha göremeyeceğim Papatyam diye koklayıp öpemeyeceğim Bu dünya, bana hiçbir şey vermedi sensizlikten başka Belki bir mezar, o da kimsesizler mezarı gibi Ne gelen var ne de giden Ne de kuruyan toprağıma bir su döken Bazen ruhu huzur bulmaz insanın Çünkü gözü arkada yaşayamadığı hayatında kalmıştır Benim de sende kaldı Artık gökyüzü ile yeryüzü arasında dolaşacak ruhum Çünkü ben öldüm ve kavuşmamız ahirete kaldı… |