İçime Uzattığın Sarmaşık
içime uzattığın sarmaşığı tutmaya çalışıyorum
hani yol alıp gidecektik ya sus pus olup göğe doğru yıldız ışıltıları doldurup göğsümüze dudaklarımızda buluşup ölecektik olmadı zamanlar sonrası üzülerek geçmişe doğru yürüyemedik akıp giden yolcular gibi üstümüzde sonsuzluğun çekim kuvveti bilmediğimiz yeni yarınlar ürettik kalmasın istedim bir izi lütfen hafifliği ile saran mutluluk ve biraz mutsuzluk kelebek şenliği ile bir gün uzayıp giderken seni hatırlamak yok olup gitmeliydi yine seninle her şey ne de acele ettik günleri toprağa adarken maviyi soluyup dalgalara bakarken uçup gitti elimizden hayaller keşke bir kanadı olsaydı geçip giden zamanların yere bakıp ağlasaydık bulutlar gibi öykümüz öyle basit öyle yalanlarla dolu ki merhaba desem selamımı almıyor yıllar artık bir buse içim sadece beni öpmeni bekliyorum şimdi. |