BİR KERE SEVDAYA TUTULMAYA GÖR
Papatyam!
Gamlı bir akşamüstü Yine hasret ekiyorum geceye Üflüyorum zamana Binlerce mum dikili yalnızlığıma Kalbimde kimsesiz bir ağrı Sensizliğime susuyorum Oysa konuşunca, hüzünlü ve yaralı bir şiir oluyorum Aslında şiir yazmak İnsanın kalbine eğilip, bakması gibi bir şey Anlamak için de bakmak lazım Bana ve geçmişte yazdıklarıma Şiirlerimin yarası kalbimde Yarısı da sen de saklı Nereye dönsem tutulduğum sevdan çıkar karşıma Bir kere aşka tutulmaya gör Ne bastığın yer yere Ne de baktığın sema semaya benzer Yakar geçer içini sevda güneşi Ne dereler, ne de ırmaklar söndürmez yürek yangınını Bir kere sevdaya tutulmaya gör Baktığın her güzellikte Gözlerinde canlanan tüm hayallerde Sevda olur, can olur bedende… |