Hiç yoktan bir bakış, alır aklımı başımdan
Hiç yoktan bir çift kahverengi göz
Vurdukça vurur sineme hançerini
Mevsim bahar mı, kış mı bilmem
Koşar adım düşerim sevdanın peşinden
Bilsen ne okunmamış mektuplar var zulamda
Nice sevdalardan sürgün olmuşum
Gurur aşkın düşmanıdır demişim
Ve ben, en büyük darbeyi gururumdan yemişim
Sabahı olmayan nice katran karası gecelerim var benim
O zindan gecelerde esmer sevdalara nasıl da iç geçirmişim
Gözüm yolda, kulağım kapıda seni beklemişim
Her mevsimde sevdalanmışım ben
Zemheride terlemiş, yaz sıcağında donmuşum
Meğerse yanlış sevdalara tutulmuşum
Hiçbir yolculuğumda menzile varamadım
Her seferinde yanlış işlere soyunmuşum
Ve tekrardan en başa dönmüşüm
Nice güller kokladım, ayaklar altında şimdi
Gönül bahçemdeki bütün güller tarumar
Seversen sana kır çiçeklerim, adın gibi papatyalarım var
Hele bir de gönül sazımın mızrabı olursan eğer
Aşka dair ne türküler söylerim sana
Açık yürekle söyle sevdiğim!
Hangi mevsime sevdalısın ki sen
Bir hiç yokla hazan mevsimi gibi bir aşka düşürdün beni?
Oysa oynadığım aşk kumarından sonra
Kaybetmelerden usanıp kapatmıştım yüreğime sevdaya
Şimdi durup dururken o davetkâr bakışlarınla
Yüreğimi tekrar yakma, yaralarımı kanatma ne olur!
Zaten hazan olmuş gönlüm, gelmez bahar
Ne olur, beni kar boran dolu sevdalara atma!