Yolcudur insan
Razıyız kadere isyan yok asla
Dilleri kusurdan saklasın hûda Böylesi bir ömür gelmezken akla Aslolana dönmek ne de güzeldir Sevmeye çalışıp her bir cümleyi Atadan duyulan asil lehçeyi Ağaçta dalıyla minik serçeyi Yâr ile birlemek ne de güzeldir Güneşin zerresi göğü delince Ay görünüp hüzün çağı gelince Keder denen duygu figan edince Hamd etmeyi bilmek ne de güzeldir tly |