Yıllar öncesinde kalmış
günlerden anılar isteriz
halâ tadı damağımda diye

Bir an gelir
o günler almış bizi içine
kötüsü bile iyidir
bilmem niye

Oysa
neşede vardı kederde
ağladığımız da oldu
gülüp oynadığımızda

Okul paydosları ne güzel olurdu
Allah ne vermişse işte
evden eve yollanır dururdu

Mahallenin sevgilisiydi Sebile Teyze
O balkanlardan gelmişti
Ereğli’ye

Yoktu garibimin
yanında hiç kimsesi
kanadı kırık göçmen kuşlar misali

Hayattaki
tek erkek kardeşini
Bulgarların idam ettiğini söylerdi

Geçmişlerini yad için
mahalle çocuklarına
sıcacık pişiler dağıtmayı
kendine görev bilmişti

Yazı işin bahanesi
bu toprakların insanı neler çekti

Mekânı cennet olasıca
Sebile Teyze’m
kardeşine sevdiklerine
çocuk kalplerden
dua isterdi

İşin özü
yüreğimizde taşıdığımız
vefaydı sevgiydi


Onun ismini anmak

Bu duyguları yaşamak yaşatmak
en güzeliydi



tly