Yıllar öncesinde kalmış
günlerden anılar isteriz
halâ tadı damağımda diye
Bir an gelir
o günler almış bizi içine
kötüsü bile iyidir
bilmem niye
Oysa
neşede vardı kederde
ağladığımız da oldu
gülüp oynadığımızda
Okul paydosları ne güzel olurdu
Allah ne vermişse işte
evden eve yollanır dururdu
Mahallenin
sevgilisiydi Sebile Teyze
O balkanlardan gelmişti
Ereğli’ye
Yoktu garibimin
yanında hiç kimsesi
kanadı kırık göçmen kuşlar misali
Hayattaki
tek erkek
kardeşini
Bulgarların idam ettiğini söylerdi
Geçmişlerini yad için
mahalle
çocuklarına
sıcacık pişiler dağıtmayı
kendine görev bilmişti
Yazı işin bahanesi
bu toprakların insanı neler çekti
Mekânı
cennet olasıca
Sebile Teyze’m
kardeşine sevdiklerine
çocuk kalplerden
dua isterdi
İşin özü
yüreğimizde taşıdığımız
vefaydı
sevgiydi
Onun ismini anmak
Bu duyguları yaşamak yaşatmak
en güzeliydi
tly