SENLİ KOKULAR SOLUDUM SENSİZ
Papatyam!
Cennet kokuları bir gölgenin etrafında Yetim sevgilerin etrafını sarmış Üç buçuk savruldu gönlüm İçli bir ah çektim kahverengi gözlerinde Etrafıma şaşkın şaşkın bakındım Gözlerim uykuya asılı kaldı Odamızda uykusuzluğun demini çektim Senli kokular soludum, sensiz Oysa cennetim saymıştım seni Bağrımdaki hayatın ismini seninle dokumuştum Bedenimdeki ruh ikizim olmuştun Geçmişin hatıralarını sevgimize yükleyip Sancılı hükümler giydirmiş Ve seni minicik yüreğimde Koskocaman bir sevgiyle büyütmüştüm Ama sen yoktun odamızda Ve ben senli kokular soludum, sensiz… |