Demir Kubbe'de Bir GüvercinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen şiir şairinden uçar.
"Yolun açık olsun şiir" Ey Râbbim "söyle senin için daha ne yapabilirim" sen bana merhamet verdin ben de bir gün o güvercine su verdim kâtında varsa hasıl olan bir sevabım ben hakkımdan vazgeçiyorum cennetin dahi -kalsın! benim bu halde oralara "yüzüm yok" Gök kubbe /tüm içindekileriyle beraber hepsi senin bir noksan olsa sen eksilmezsin Rabbim sen o Demir Kubbe"yi kahret biz bilemedik alın terimiz ç’alınırken ses vermedik bütün bu olanları hesap etmedik b’ölündükçe b’ölündük birbirimizden "bu da artık çok fazla" diyemedik bizi bizden al -bizden bizi al bizi Mecnun et -bizi yarım bırak bizi Yusuf et -kenan kuyularına at Âsım’ın neslini Firavun’a rezil etme /sen üzerimizdeki O’nurunu koru Ya Râb Gazze’de dökülen kan -burda yüzümüze vuruyor musluklardan anamın yüzüne gülemiyorum kendi öz evladımı sevemiyorum |
Ata söyleminde emperyalizm ve onun yandaşlarını anlamadıkça
yine Ata ve Atatürk diyeceğiz elbet
kendi ülkemiz nasıl kuruldu bilmedikçe !
yok, güvercin değil
Ata aydınlığının ışığı yıkar
ve çünkü " ne mutlu Türküm " demeyi hep Türklere saydınız siz, saymayın !
eyvallah.