U'mutluluk
bak "Umut"
anadan öksüz babadan yetim çocuk sana yelken olmaya geldim çıngıraklı bu yılan kör kuyulara kapandığı zaman rahat edermiş insan gülü dalından sevmesini bilir o yanaklar gül kokarmış lalenin boynu dik mezarlıkta begonvil açarmış -böyle çalınmadan hayatlar ne duruyorsun -tut onu kaybedecek neyin var "öz yurdunda garipsin öz yurdunda parya" değil mi ki kirlendi bu dünya degil mi ki çocuklar öldürüldü okyanus olsan n’olur hangi deniz! yıkayabilir o elleri -yıkayamaz /o eller kana boyar denizleri |