Papatyam!
Bir sonbahar akşamı sahilde görmüştüm seni
Selam vermiştim utanarak
Gözlerinin içine bakarken de geçmişti içim
Sanki bahtımın güneşi doğuyordu sahilde
Heyecandan yetim düşmüş gönlümde
Yeşermemişti aşkın ayazlarımın bağrında
Heba edilen yıllarımı unuttum bakışlarında
Rüzgâr eserken ılgıt ılgıt bahar havasında
Sen de gülümsemiştin saçların savrulurken
Sıcacık bir merhaba derken cana candın
Dünyalar sanki benimdi ay endamında
Ömrümün son durağında rastladığım aşktın
Nice karanlıklar devrilirken gecelerimden
Sevdamın tarlasına ekilen mor menekşeler
Kahverengi gözlerin bir bahar güzelliğinde
Kalbinin atışlarında kendinden geçmiştim
Siyah beyaz Yeşilçam filmiydi yaşadıklarımız
Dudaklarında muhtemelen dolaşırken sevdaya
Gökyüzünden gelen yağmurlarında ıslatmıştım
En sevdiğim şarkılar söyleniyordu taş plakta
Ve alev alev gönlüm harlandı ömür verdiğim sevdanla…