NE KALDI ( BUKALEMUN)
NE KALDI ( BUKALEMUN)
Sanki bukalemun şu insanoğlu Yüzüne sürmedik boya kalmamış Gezip gördüm seksen bir vilayeti Bozulmayan halis maya kalmamış Vicdan terazisi eksilmiş artmaz Şirâzesi kaymış doğruyu tartmaz Kardeş kardeşinin ayıbın örtmez Ahlak can çekişir, haya kalmamış Hile, dolap, düzen, ne ararsan var Çalışmak eziklik, çalmak ise kâr Damarlar çatlamış, yırtık gezer ar Suretler karanlık, ziyâ kalmamış Gıybet kazanında kaynıyor diller Sevgiden bihaber paslı gönüller İhanet kokuyor kırmızı güller Duaya açılan aya kalmamış Her arkadaşına açma derdini Kollar zannedip de dönme sırtını Fırsatını bulsa soyar pırtını Yaslanacak sağlam kaya kalmamış DNA testleri ister babalar Damga yer beşikte masum bebeler Babasız doğuyor nice sabiler Zifaflar nikaha, toya kalmamış Nurgül’üm âdemin değişti huyu Bülbülün kargayla karıştı soyu İnsan ki dipsiz bir karanlık kuyu Dünyada olmadık riya kalmamış Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |