YALDIZLI FİNCAN

Dağlıyor can evimden bu ne yaman bir acı
Ellerimle ördüğüm saçını özlüyorum
Gölgesinde oturup dinlendiğin ağacı
Hâlâ ordasın sanıp uzaktan izliyorum

Namaz eteğin vardı mürdüm renkli basmadan
Üzüm alamaz olduk sen gideli asmadan
Salamura suyuna teyekleri basmadan
Tıpkı dediğin gibi elimle tuzluyorum

Katını açmadığım kırk yamalı hurcunu
Kilis’den getirttiğin o yaldızlı fincanı
Andaç diye verdiğin sedef inci mercanı
Kokun gitmesin diye bohçamda gizliyorum

Aklıma düşüyorsun yaparken bulgur aşı
Başıma bağlıyorum sarı oyalı şeşi
İnerken yanağıma kara gözümün yaşı
Yaralı ceylan gibi inleyip sızlıyorum

Bir bilsen anneciğim sensiz neler yaşadım
Zemheride tutuştum Ağustos’da üşüdüm
Dertlerimi kalbimde parke gibi döşedim
Kabardıkça ucuna mıh çakıp düzlüyorum

Senede bir gitsem de gardaşıma bacıma
Gördüğüm manzaralar tuz basıyor acıma
Düştüğümüz bu haller gitse de çok gücüme
Kanayan kalp yaramı dağlayıp közlüyorum

Toprağı yorgan edip çekip örttün üstüne
Helal ettin hakkını düşmanına dostuna
Nice dertler yükledin ölmeden kalp testine
Gelmeyecek olsanda yolunu gözlüyorum.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

YALDIZLI FİNCAN Şiirimi günün şiiri olmaya layık gören tüm gönül dostlarımıza en kalbî teşekkürlerimi sunuyorum. Her ne kadar bizi ülkemizde de kutsal aile mefhumunu katletme çabaları varsa da, her ne kadar aileler çatırdamaya başlamışsa da yine de dünya devletleri arasında aile bağları en güçlü olan toplumlardan biriyiz.
Bizde anne deyince akan sular durur. Evlat deyince kuruyan dereler çağlamaya başlar. Rabbim aile bağlarımızı koparmasın inşaallah.
Teşekkür ediyorum Edebiyat Defteri Ailesi🌷🌷🌷