Hava çok sıcak ve ruhum uçurumun kıyısında, uçsam bir türlü uçmasam azaptır bana……..


[Gönlümün kavisinde yasak rüzgârlar
Uzayıp giden gecelerin içinde
Gece, ihtiras İhtiras
Dokunmanın ibadeti

Dolan rüzgâr
Ve ille de ihanet, suskun hançeremde
Zehirli düşüncelerim mezar taşım
Kan kırmızı bir vuslattır
Ve hep bir ilktir
Onunla her seferinde

Benim kadar hızlı unutabilir mi kimse
Ben alnında kırık kelimeler
İmkânsız düşler dervişi

Kimseyi bir düşten ve denizden çok sevmedim
Konuşamayan bir ışıktan fazla sevmedim
Rüya evlerinin kimsesiz sakinlerini asla

Aşkın durgun sularında yüzüp dururken
İlk o şiiri okudum ben sessiz sözlerimle çünkü

Sözlerimi acının dikenleriyle diktim
Zehirli yankılarla boğdum dilimi üç kez
Ve evreni çok üzdüm
Onları çok üzdüm
Çok aykırı sorularım vardı hayata

Kabil soyuna nefretim
Aynada karanlığı görmemle başlar
Delikanlı mısın
Deliği kanlı mısın
Yarım yamalak bir varlık

Gençliğinden hiç çıkamamış asi
Sokak lambalarına gölgemle dokunanlardanım çünkü

Baktım "gökyüzü şairleri" bir yelkenlide
Biraz rüzgâr
Biraz fırtına
Biraz yalnızlık
Biraz isyan
Kirlenmiş dillerde yankılanan çocuk şarkıları

Bu yüzden lanet
çünkü
Benimki şiir değil
Gözyaşı ve
Şiiri incitmemeli oysa
Yaşanamamış hiçbir şey şiir değildir çünkü

Âlemden kaçmaz
O tenha uçurumların kenarlarında
Hiç görülmemiş
Hiç duyulmamış
Buruk bir umutsuzluk
Ben senin sözlerimim
Bin bir gece nasıl unutulur acımasız bir sessizlikle ama
Bu niçin bir körlük
Sen bilemezsin
Ben bilirim Deniz