ARTIK BEN SENSİZİM SEN DE BENSİZ
Papatyam!
Ne suya, ne kâğıda, ne de duvara Ben ismini kalbime silinmemecesine yazdım Hem de mıh gibi çaktım Kimse seni, benim gibi sevemezdi Bir gülüşüne de ölürdüm, öldüm de Sen kalbimin mührü İçimdeki karanlığı aydınlatan ışığım, göz nurumdun Şimdi sensiz olmak çok zor Ben senden kaçarken tüm geçmişimi Sensizlikten solan bu bedenime sığdırdım Bu bedenden başka hiçbir şeyim de yok Zaten o da bana ait değil Ve her şeyimi kaybettim Artık ben sensizim sen de bensiz… |