Zaten nasıl olsa bitecek bir gün her şey,
Bazen henüz bitmeden bitirmeli bir şeyleri...
Yeterince sarmadık mı yaralı düşleri?
Aslında biliyor musun, çok özledim
Hesapsızca biz olduğumuz günleri

Bunca yıl sonra çıktın karşıma birden,
Kalbim titredi...
Yanlış sevgilerde pas tutan kalbim.
Nasıl korkmazdım ki bundan?
Sensiz unutmuştum epeydir sevmeyi.

Biliyorum biz zaten bittik, defalarca
Ama yüreğimde delirdi özlem bu gece
Duramadım, ne yapsam olmadı...
Mudanya’ya gittim, saat sabahın beşi
Deniz havasını seversin sen diye
Düşümde getirdim seni.

Deniz çarşaf gibi dupduru
Tıpkı yüzüne benziyor bu hali.
Biliyorum hiçbir şey olmayacak eskisi gibi
Ve güneş hiç doğmayacak saçların gibi kızıl
Nostaljik bir renkte duracak dünya dedikleri.
Sevgilim;
Beni bağışla diyemem ama unutma ismimi...