KarahindibaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sadece özlem.
Seninle biz bir köşede açmış karahindiba gibiydik. Öyle güzel öyle beyaz.. Gelinliği kıskandıran, melekleri imrendiren. Bir çocuğun kırlarda son sürat koşturup bizi koparmasını ve üflemesini bekleyen. Öyle savunmasız öyle sonunu bile bile.. Rüzgarın en sert estiği sonbaharda damarlarımız donarcasına direne direne. Ve kazanan rüzgar olacağını bile bile.. Tomur tomur dağılan biz. İnatçı bir rüzgar. Bir yanda bitti dedigimiz herşey. Bir yanda yeni yeşeren rengarenk çiceklere polen oluşumuz. Bazen diyorum ki içimden sonumuz bile sonsuz. Öyle güzel öyle hayat veren.. Belki de bu düşüncemdi hep içimdeki yangını dindiren. Ateş olduk, köz olduk, duman olduk biz bizde yok iken. Ne unutabildim ne susabildim, yokluğun icimde diken...
|
çok güzeldi okuduğum şiir
kutlarım
sağlıcakla kalın