rem'düşü
ufuk sarsılırken
ne dilensem kızaran utancından bezenmiş satır arasına çiyler kızıldefterde ansıyan yemin gibi azımsanacak değil gelişin çok eskiden gidişin olmasa olmasa damarımdaki kan çekilir gözümden pınar, dilimden ırmak çağlayıp düşen potpori yaşamak derdi olmasa günahına dolanan avaz ıramak esneyen yoliçlerinde olmasa eskittiğin harfler güz boyunca kalan esrimek duldasında kızyemişinin ne dilesem hızır ilyas için kanayan budaktan ıslanan ayın ondördü varsaydım, suların hasetlendiğini uzak kiraz çiçeği silüetine |
iyi ki...
ne güzelsin Nevmizan.
sevgiler çokça.