Yoksul
Uzayıp düştü bakışın
Eğrelti otlarına Küskü sindirmişsin Parmak uçlarına Karmakarışık geceyi de Örtüp dizlerine Ne ögsüz masallar Ayıkladın eteklerinden Uyanmadı şehir Sokağın başına yaslı Kaburgası çıkmış evler Izgaraya düşen sıçan Uyanmadı lambalar Yılışık yağmura inat Süzüldü sabah Kirli bacaların isiyle Ayağına dolanan insanlık Olmasa metelik gurur Şu köşeyi çırpar dönersin |