Buğu şehriYol iz bilmem ben Aklımın köşesinde gidişin Sardunyalara sığınan özlemim Bir yağmur yağsa tutarım ellerinden Bu ıssız şehir eskiyor ya kimse bilmiyor Kimse o köşede çürüyen ağaca Sırtını vermiyor yokluğun Gel git bilmem ben İçimi kemiren dalgalar Avuçlarımda limanlar susar Dudağımda sarı mendiller Bir yelkenli kefenler ruhumu Vargitler açmış kucak açtığın tepelere Bir garip yolculuk gözlerimde Ne kaldı geriye ki bizden Şu iliklediğin yokluk Yaraşır öylece |
umarım uzun uzun zamanlar okurum.