![]() Gök griŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yok saymışlığım!
Gök gri, karlı dağ başı içimin
üşümüşlüğü Bulutlar kadar ağlamaklıyım oysa ki. Yağmur dökülüyor eteklerime Gözlerim küçük kız çocuğu Damla damla Anne özlemiyle Sen hiç sevda şehri gördün mü? Yüreğimin kenti yüzlerce yıl ötede Arka mahalleden miras sevgi kekemeliğim Bahar diye bir sözcük kalmamış alfabemde En koyu kışlarla kardeş olmuşum Issızlığımı ışıtır mı sanırsınız Sessizliğimin şahidi sokak lambaları Kırık aynalarda kaderim Nefesimde soluk gül kokusu Kurdelemi yan bağlamış annem intizar mı? Bu başıma gelenler diye düşünsem Kelebek uykusunda kanatsız kalıyorum Tutuklusuyum kısır hayallerin Kaç göç geçti de içimden sayamadım Saçımın saçaklarında bir tutam kına Kumrular yuva yapmış Bakışlarımın balkonuna Taç yapmışım Kalbimin defterine yazdığım notlardan Eteklerimde yağmur damlaları Dileklerim gökyüzünde Hüzzam kuşları uçurmuşum Göğüs kafesimden Bir kente yazdığım son şiir olsun bu Gök kuşağında renk aramıyorum Keşkelerim siyahın pençesinde asılı Kendim imzaladım fermanımı Tuz bastım yarama En yakınımdaki gurbetim Kırık kanatlı kuşlar dönüyor sılaya İnsan sevdiği kendisini seviyor diye Hiç a c ı çeker mi? #hüzünlükent |
Tuz bastım yarama
En yakınımdaki gurbetim
Kırık kanatlı kuşlar dönüyor sılaya
İnsan sevdiği kendisini seviyor diye
Hiç a c ı çeker mi?
Bu dizeler, insanın iç dünyasındaki karmaşayı ve duygusal çatışmaları anlatıyor. Sevgi, bazen bizi kendimize getiren bir ayna olabilir. Sevdiğimiz kişinin bizi sevmesi, kendi değerimizi anlamamıza yardımcı olur. Ancak gerçek sevgi, karşılık beklemeden verilen sevgidir ve bu sevgi, en derin yaralarımıza bile şifa olabilir.Emeğinize, çabanıza ve sanatınıza duyduğum saygıyı ifade etmek isterim.