Samyeli ağıtlarSesli ve sessiz acılarım var benim Ne geceye sığan Ne de gündüze ayan Gizli saklı yürek yangınlarım var benim Ne suyla sönen Ne de alev alıp yanan Mevsim tozkoparan İncinmiş örüklü saçlarım Yuvadan atılmışım Aynamın kederi yüreğimde Gözlerimin aydınlığında kara bulutlar Yanmadan göğü bürümüş hayallerimin dumanı Baharım da samyeli ağıtlar Adımla aşkım… Emanet bir kalem yazar şiirlerimi Gerçeğin müsvettesi olmaz derdi annem Yoksulluğum yoksunluğum terlik pabuç oyununda Perili bir masaldan uyanmak o kadar zormuş ki Keşke her BİSMİLLAHım isyan sayılsaydı Kırık bir çerçevede zoraki gülümsemek Dayatma bir kına gecesinde ölgün bakışlarım Hep özlemimdir yağmurun sesi toprağın kokusu Aşkın her iki yüzünü de görmüşüm Kadındım inadımdı inancımdı Kaderimdi ya kederim Kaldırmayın ne olur Gülümseyen yüzümün maskesini Emanet bir kalem yazar şiirlerimi demiştim Çığ gibi kopup gelmişim bir çığdan Yalnız kalmışım yedi duvaklı bir âlemde Bir tutam kökboyası sür saçlarıma sevdiceğim Ki; aşka yas tutanların masalı yazılsın yeniden Ayaklarımda bağıcıksız pabuçlar Düşmüşüm beşiğimden Yürüyorum hala hayat yolunda Kınalı beşiğimi sallayan annemin ninnisiyle Öylesine özledim ki… Herkes özlediğini yazsın Bu yarım kalan duanın devamına... #hüzünlükent |
Şaire saygı ile
Şiire sevgi..