Şilan
Şevê li ber çemê Şilan xwe da,
Rojekê herî xweş bi dehan pîr da. Dilê wê bi şev û rojê reng da, Navê Şilan li ser dilê wê teng da. Şilan, çiya û çemên xwe dizîne, Xweşik û dilovan bi bîr tîne. Gelê kur û kal di nav xwe de rûn in, Şilan, bi xwe re dilê her kes şîn in. Rojekê bê te bi xewnekê veqetîne, Şilan, bi hêviyê li ser rûyê çiyayê tîne. Li gor daxwaza dilê wê, bi bêrûmetî tîne, Şilan, bi navê xwe di nav dilên her kes de mezin tîne. |