HÜZÜN DİYETİ
Miadı dolmuş yeminlerin kırıntısı var dudağımda
Maruz kaldım sadakatin küf kokusuna Duygular erken bunadı sanki Ya da zamansız daldı umutlar ölüm uykusuna Kaleme almadığım cümleler zihnimde sıra sıra Hatta geceler var daha kalemi elime almadığım İzbe sokaklar ayak izimden tanıyor beni Bastığım yerlere imzası atılıyor pişmanlığın Say ki iki kere kutladım her sene tek başına doğum günümü Say ki iki bilet parası ödedim tek kişilik yolculuğa Say ki ruhumu evlatlık verdim süslü püslü bir vücuda Artık istediğin sofrada aç zulüm orucunu Hüzün diyetindeyim ben Merak etme Ağlamış kadar oldum hemen hemen İbrahim Halil MANTIOĞLU |