Kan damlıyor düşlediğim yerlerden
Ahı tutmuş sanki yarım bıraktığım masal kitaplarının
Avuçlarım semaya dönük
Dilimden düşürmüyorum bugüne kadar etmediğim duaları
Yıkılsın diye musibetlerin nemli duvarları

Kan damlıyor düşlediğim yerlerden
Mutluluğun fotoğrafı çekilirken yine kapalı çıkmış gözlerim
Tükenmişliğim had safhada
Yanlış istikamete gitmeden keşfedemiyorum doğru yolları
Deneme yanılma yöntemiyle yaşıyorum

İnsanlık adına şiir yazıyor güya bir mısralık değeri olmayanlar
Bütün mürekkepler zulmün kontrolünde
İmza bile atılmıyor artık şairlerin kalemiyle

Kan damlıyor düşlediğim yerlerden
Metrekaresi gittikçe genişliyor isyanlarımın
Bütün iyi dileklerim sürçülisan sayılıyor
Zaman acımıyor gidene
Gelenin de kuyusunu kazıyor
Kan damlıyor düşlediğim yerlerden
Ya da düşlerim kanıyor

İbrahim Halil MANTIOĞLU