Dara dılaDara dıla Sensin toprağı yağmuru suyu sen ısıtan güneşi dinlendiren gölgesi digel gülü soldu yapağı döküldü her yıl nadasa bırakılmaz çakıl dolar diken tutar tırpan biçmez topraksız tohum tohumsuz toprak kıpırdamıyor yaprak kaldı çıplak gönül ağacı gövdene onlarca isim kazıldı dalların taşımadı kırıldı esmez badı sabah esti ah yine mevsim bahar Coşkûnî |