Utanma
Utanma
Gözlerim gözlerden sakınır nuru Dolu rafları boş gezerken kuru Eh insanında var elbet gururu Kimse utanmıyor ben utanırım Gördüm bencileyin uzak bakanı Paçasında çocuk yürek yakanı Kalmamış kimsede alma imkanı İmkansızı görüp ben utanırım Yaz gülmeyen yüzler kış yansıması Yemeden çalınır yoksul lokması Verilen sözlerin gelmez arkası Sözü tutmayandan ben utanırım İçimde bir çocuk ağlar utangaç Her tarafımızı sarmış bir kap kaç Yağmurda damla su bulunmaz ilaç Karaborsada can ben utanırım Umut umuttan aç dolaşır sokak Sabır gölgesinden kaçıyor korkak Kim diyecek şükür yaşıyoruz bak Perişan gördükçe ben utanırım Coşkûnî |